Κατά την 164η συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Ελλάδας, τον Ιούνιο του 2021, αποφασίστηκε, κατόπιν εισήγησης της Συνοδικής Επιτροπής και Θείας Λατρείας και Ποιμαντικού Έργου και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνδέσμων Εφέδρων Αξιωματικών, η ανακήρυξη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Νικήτα, ως προστάτης των Ελλήνων Εφέδρων Αξιωματικών.
Ο Άγιος Νικήτας ο Γότθος ο μεγαλομάρτυρας, γεννήθηκε πριν από περίπου χίλια επτακόσια χρόνια, από γονείς ευγενείς και πλούσιους. Από πολύ μικρός διδάχτηκε τη χριστιανική πίστη από τον επίσκοπο Θεόφιλο. Ήταν αυτή, άλλωστε, που τον βοήθησε να διαμορφώσει σταθερή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, με σωφροσύνη, αλλά και υπακοή στο θέλημα του Θεού, όπως βιώνεται μέσα στο Ιερό Ευαγγέλιο και τη ζωή της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Νικήτας ανέπτυξε πλούσια πνευματική δράση και διέδωσε με πολύ ζήλο και διάκριση τη διδασκαλία του αναστημένου Ιησού Χριστού. Μεγαλώνοντας λοιπόν, κήρυττε τη χριστιανική πίστη στρεφόμενος με παρρησία κατά του αλλόθρησκου άρχοντα Αθανάριχου. Γι’ αυτή του τη δράση, ο Αθανάριχος τον συνέλαβε και προσπάθησε να τον πείσει να απαρνηθεί τον Χριστό. Όμως, ο άρχοντας σκόνταψε εμπρός στο άκαμπτο φρόνημα του Αγίου.
Ο ηγεμόνας προσπάθησε με πολύ σκληρούς και βάναυσους τρόπους να τον κάνει να αρνηθεί την πίστη του στον αληθινό Τριαδικό Θεό. Ο Άγιος Νικήτας, όμως, δε φοβήθηκε στιγμή να ομολογήσει ότι ήταν χριστιανός, αφού μέσα του ήταν πεπληρωμένος από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Τότε, ο ηγεμόνας εξαγριώθηκε και, με αλαζονεία και εγωισμό, διέταξε να τον βασανίσουν με ποικίλους τρόπους.
ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Ο Άγιος υπέστη σκληρά μαρτύρια τα οποία υπέμενε με καρτερία και με το θάρρος που του έδινε η πίστη του. Στο τέλος, ο Αθανάριχος, μην υποφέροντας άλλο την επιμονή του, διέταξε να τον ρίξουν στην πυρά, μαζί με άλλους μάρτυρες και έτσι βρήκε το θάνατο στις 15 Σεπτεμβρίου του έτους 372 μ.Χ.
Το αξιοθαύμαστο γεγονός, όμως, είναι ότι το σώμα του έμεινε ανέπαφο από τις φλόγες. Ένας ευσεβής χριστιανός και στενός φίλος του, ονομαζόμενος Μαριάνος, διαφύλαξε το λείψανο, -με επίγνωση ότι ο άνθρωπος εξαγιάζεται ως ψυχοσωματική οντότητα, γιατί το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος- το μετέφερε στη πόλη Μοψουεστία της Κιλικίας (στη σημερινή Αρμενία), όπου και χτίστηκε ιερός ναός στη μνήμη του. Από τότε, στο φερώνυμο ναό, εορτάζεται με μεγάλη ευλάβεια και φιλοφροσύνη την ημέρα του θανάτου του, στις 15 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Νίκην ἔστησας, κατὰ τῆς πλάνης, νίκης εἴληφας, ἄφθαρτον γέρας, ἐπαξίως Νικήτα φερώνυμε, σὺ γὰρ νικήσας ἐχθρῶν τὴν παράταξιν, διὰ πυρὸς τὸν ἀγῶνα ἐτέλεσας. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τῆς πλάνης τεμών, τὸ κράτος τῇ ἐνστάσει σου, καὶ νίκης λαβών, τὸ στέφος τῇ ἀθλήσει σου, τοῖς Ἀγγέλοις ἔνδοξε, συναγάλλῃ Νικήτα φερώνυμε, σὺν αὐτοῖς Χριστῷ τῷ Θεῷ, πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
Απολυτίκιο Αγ. Νικήτα του Γότθου – 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Πηγές: